The women in the window: ส่องปมมรณะ

การบรรจบกันของภัยพิบัติส่งผลให้ “The Woman in the Window” มาถึง Netflix หนึ่งในนั้นคือการควบรวมกิจการของสื่อครั้งใหญ่ การถ่ายทำซ้ำหลังจากความสับสนของผู้ชมการทดสอบ และ—แน่นอนว่า—การระบาดใหญ่ทั่วโลกที่ทำให้อุตสาหกรรมภาพยนตร์เป็นอัมพาตมานานกว่าหนึ่งปี น่าแปลกที่ความล่าช้าเหล่านั้นทำให้ภาพยนตร์มีเวลามากขึ้น ดังนั้นเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ออกจากบ้านเป็นเวลา 10 เดือนและคิดว่าเธอได้เห็นการฆาตกรรมที่ฝั่งตรงข้ามถนน จู่ๆ ก็กลายเป็นมากกว่าหนังระทึกขวัญที่สร้างมาอย่างดีพร้อมทั้งนักแสดงที่โดดเด่น มันคือ “กระจกหลัง” สำหรับยุคโควิด แต่สำหรับงานฝีมือทั้งหมดที่จัดแสดง บทสนทนาที่มักปะทุ และการแสดงอันแข็งแกร่งที่นำโดยเอมี่อดัมส์ ในที่สุด “The Woman in the Window” ก็ล้มเหลวในการแสดงศักยภาพที่มีอยู่มากมาย มันจะทำให้คุณยักไหล่มากกว่าที่จะอ้าปากค้าง

และมีสัญญาดังกล่าวด้วย ผู้กำกับโจ ไรท์ (“Atonement,” “Pride & Prejudice”) นำสัญชาตญาณการถ่ายวิดีโอที่ฉูดฉาดของเขามาแสดง ซึ่งทำให้ตัวละครของอดัมส์เป็นฉากสีน้ำตาลที่ทั้งมืดมิดและอึดอัด บรูโน เดลบอนเนล ผู้กำกับภาพที่มีพรสวรรค์ (“Inside Llewyn Davis,” “A Very Long Engagement”) ส่องสว่างห้องในบ้านของเธอด้วยสีชมพูหรูหราและสีน้ำเงินที่เย็นยะเยือก สะท้อนถึงความคลั่งไคล้และความเหงาของเธอ และผู้เขียนบทและนักแสดงร่วมที่เก่งเสมออย่าง Tracy Letts ในการดัดแปลง A.J. นวนิยายขายดีประจำปี 2018 ของ Finn ให้โทนเสียงที่ฉับไวโดยมีบทสนทนาแบบ Rat-a-tat อยู่ด้านบน การแลกเปลี่ยนเหล่านี้ทำให้เรารู้ว่า Anna Fox ของ Adams สามารถรักษาอารมณ์ขันไว้ได้ แม้จะเป็นโรคซึมเศร้าและเป็นโรคกลัวก่อนก็ตาม นักจิตวิทยาที่ป่วยเป็นโรคนี้ แอนนาพยายามหลอกล่อตัวเองด้วยบริการส่งอาหาร ภาพยนตร์คลาสสิก และการรับประทานอาหารที่สม่ำเสมอด้วยยาที่ต้องสั่งโดยแพทย์และไวน์แดง (ไรท์ใช้ช็อตเด็ดสองสามช็อตโดยให้โทรทัศน์เป็นแบ็คกราวด์และโคลสอัพใบหน้าของแอนนาในโฟร์กราวด์อย่างสุดโต่งเพื่อให้เกิดความรู้สึกไม่สงบใน DePalmaesque) แต่ส่วนผสมของสารและการแยกตัวทำให้มุมมองของเธอไม่น่าเชื่อถือ การเริ่มต้น ซึ่งหมายความว่าการ์ดไตเติ้ลที่ระบุวันในสัปดาห์มีประโยชน์ต่อผู้ชมเท่านั้น แล้วอีกครั้งในหมู่พวกเราที่ไม่รู้สึกว่าเวลาเป็นวงกลมแบนในปีที่ผ่านมาหรือประมาณนั้น?

“บอกฉันให้ออกไปข้างนอก” เธอขอร้องทางโทรศัพท์กับอดีตสามีของเธอ (แอนโธนี่ แม็คกี้) ซึ่งเป็นพ่อของลูกสาวตัวน้อยของเธอและนักร้องประสานเสียงกรีกของภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย เขาตอบอย่างอดทนว่า “ทำไมไม่ทำวันนี้เป็นวันที่คุณออกไปข้างนอกล่ะ” แต่เธอไม่ทำ และเล็ตส์ในฐานะนักบำบัดโรคคือคนที่มาหาเธอ จังหวะของเซสชั่นและการกล่าวซ้ำของวลีบางวลี ประกอบกับสถานที่โดดเดี่ยว ทำให้ช่วงเวลาแรกๆ ของ “The Woman in the Window” เหล่านี้รู้สึกเหมือนกำลังแสดงในภาพยนตร์ด้วยวิธีที่ดีที่สุด อดัมส์เปิดเผยความไม่มั่นคงของตัวละครของเธอผ่านการสั่นสะท้านตื่นตระหนกและเสียงหัวเราะที่คลั่งไคล้ แต่ก็มีภูมิปัญญาพื้นฐานอยู่ข้างใต้ เป็นเทคนิคที่ปรับแต่งอย่างประณีตที่เราคาดหวังตลอดอาชีพการงานของเธอ