รีวิวภาพยนตร์ เรื่อง Lead Me Home

Lead Me Home เป็นการกล่าวถึงปัญหาคนไร้บ้านในสหรัฐฯ และให้มุมมองที่เห็นอกเห็นใจต่อชีวิตของผู้คนที่ไม่มีที่ไป ไม่ควรมีใครอยู่บนถนน และคนตัวเล็กมองปัญหารอบตัวคนเร่ร่อนในซีแอตเทิล ซานฟรานซิสโก และลอสแองเจลิสอย่างน่าตกใจเบื้องหลังภายนอกที่แวววาวและหรูหราของสถานที่ที่สวยงามเหล่านี้มีปัญหาที่คนส่วนใหญ่ไม่สามารถเข้าใจได้ Lead Me Home สามารถขับวิญญาณผู้เห็นอกเห็นใจให้น้ำตาไหลได้เมื่อคุณได้ยินว่าคน ๆ หนึ่งต้องเลือกระหว่างมีบ้านกับวางอาหารไว้บนโต๊ะ มันไม่ง่ายและไม่ยุติธรรม

สารคดีนี้ให้การสัมภาษณ์แบบบุคคลที่หนึ่งแก่เรา เช่นเดียวกับภาพโดรนที่กวาดสายตามอง และมองเข้าไปในสถานที่ที่คนไร้บ้านเรียกว่าบ้านของพวกเขา สถานการณ์เลวร้ายและผู้คนในชุดธุรกิจพยายามสร้างนโยบายเพื่อช่วยให้พวกเขาดูเหมือนปลอม ฉากโต้วาทีจะทำให้เลือดคุณเดือด คุณเรียนรู้ว่าคนเหล่านี้เป็นใคร พวกเขาไม่ใช่แค่ตัวเลขและทุกคนต่างก็มีอดีต ปัจจุบันที่ลำบากมาก และอนาคตที่ไม่แน่นอนเท่าเทียมกัน สารคดีนำเสนอทั้งหมดนั้นในเวลาใช้งาน 40 นาที

Lead Me Home แสดงให้เห็นทั้งด้านดีและด้านร้ายที่อยู่เคียงข้างกัน แม้ว่ารูปลักษณ์จะดูเลวร้าย การวางเคียงกันนั้นสดใสและจะไม่สูญหายไปจากผู้ชม อย่างไรก็ตาม ที่ขาดไม่ได้คือช็อตช็อตนั้นสวยงามมาก มันดูน่าอัศจรรย์และสถานบันเทิงยามค่ำคืนยามเช้าและกลางคืนที่ส่องประกายในเมืองนั้นวิเศษมากมันมีช่วงเวลามากมาย และเช่นเดียวกับฉัน ถ้าคุณรักสิ่งเหล่านั้น สิ่งนี้จะสัมผัสหัวใจคุณ มีส่วนเพิ่มเติมที่เรามองเห็นความดีและไม่ดีอีกครั้งในขณะที่ Midnight ของ Coldplay เล่นอยู่เบื้องหลัง มันหลอกหลอน แต่ที่น่าขำกว่าคือคำถามที่ตามมาหลังจากนั้น มันทำให้ฉันขนลุก