รีวิวภาพยนตร์ เรื่อง Don’t Breathe – ลมหายใจสั่งตาย 2

อะไรคือโอกาสที่คนกลุ่มที่สองจะโง่พอที่จะบุกเข้าไปในบ้านของ Stephen Lang เพื่อพยายามขโมยของมีค่าสำหรับเขา นั่นเป็นหลักฐานที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ของ “Don’t Breathe 2” ซึ่งไม่ตรงกับความแปลกใหม่และความตื่นเต้นของต้นฉบับปี 2016 ที่ได้รับความนิยมอย่างน่าประหลาดใจ ผู้สร้างภาพยนตร์ชาวอุรุกวัย Rodo Sayagues และ Fede Alvarez สมควรที่จะขยายไปสู่จักรวาลของภาพยนตร์เรื่องแรก ซึ่งเกิดขึ้นทั้งหมดในบ้านของตัวละครของ Lang และรอบๆ ความคิดที่ฉลาดคือเขาตาบอด และในทางทฤษฎีแล้วเป็นเป้าหมายที่ง่ายสำหรับหัวขโมย พวกเขาไม่ค่อยรู้ว่าพวกเขากำลังติดต่อกับทหารผ่านศึกที่น่าเกรงขามในสงครามอ่าวซึ่งคุ้นเคยอย่างใกล้ชิดกับทุกตารางฟุตของสถานที่และประสาทสัมผัสอื่น ๆ ที่เพิ่มมากขึ้นทำให้เขาเป็นเครื่องจักรสังหารที่ผ่านพ้นไม่ได้ อัลวาเรซและซายาเกสร่วมเขียนบทละครเรื่อง “Don’t Breathe” เรื่องแรกกับผู้กำกับอัลวาเรซ; ครั้งนี้พวกเขาร่วมเขียนบทร่วมกับผู้กำกับ Sayagues

พวกเขาไม่สามารถสร้าง “Don’t Breathe” ใหม่ได้ นั่นจะไม่สนุกและเสียความสามารถของทุกคน แต่พวกเขาใช้ Norman Nordstrom ของ Lang และให้เหตุผลที่จะออกจากบ้านแทน ผลลัพธ์ที่ได้นั้นดูดุดันและดุร้ายกว่าแต่ไม่เคยตึงเครียดหรือตึงเครียด และยากที่จะหยั่งรากให้เขาประสบความสำเร็จในการกำจัดผู้บุกรุก โดยรู้ว่าเรารู้อะไรจากภาพยนตร์เรื่องแรกเกี่ยวกับอดีตอันโหดร้ายของเขา ถึงกระนั้นก็ยังมีสไตล์ที่แสดงอยู่ที่นี่ รวมถึงช็อตหนึ่งที่น่าประทับใจและยาวเหยียดผ่านบ้านของนอร์แมนในช่วงเริ่มต้นของการบุกเข้ามา ริบหรี่ของท่าเต้นและงานกล้องที่ซับซ้อนแบบนั้นปรากฏขึ้นที่อื่น แต่ซีเควนซ์นี้เป็นไฮไลท์

และด้วยผมสีขาวที่ตกใจและโครงร่างที่แข็งแรงของเขา Lang ก็แสดงท่าทางที่น่าเกรงขามอยู่เสมอ ทำให้เขาได้รับอันตรายจากเสียงคำรามและความแข็งแกร่งทางร่างกายเพียงเล็กน้อย “Don’t Breathe 2” เกิดขึ้นแปดปีหลังจากเหตุการณ์ในภาพยนตร์เรื่องแรก—ซึ่งจริง ๆ แล้ววางไว้ในอนาคตอันใกล้ หากคุณกำลังติดตาม ไฟไหม้บ้านทำให้เด็กสาวกำพร้าและอยู่คนเดียวกลางถนน นอร์แมนอุ้มเธอขึ้น พาเธอกลับบ้าน และเลี้ยงเธอเป็นลูกสาวของเขาเอง เขายังตั้งชื่อเธอว่าฟีนิกซ์ ซึ่งอยู่บนจมูกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในขณะเดียวกัน Rottweiler ที่ติดตามเธอไปทุกหนทุกแห่งและปกป้องเธอนั้นชื่อ Shadow และภาพยนตร์เรื่องนี้พบวิธีที่จะทำให้ละเอียดน้อยลงจากที่นั่น นอร์แมนเก็บห้องโถงของเธอไว้ในบ้านเมืองดีทรอยต์ที่ทรุดโทรมของพวกเขา แต่ตอนนี้ฟีนิกซ์เป็นสาวทวีต (แสดงโดยแมดลิน เกรซ) เธอปรารถนาอย่างยิ่งที่จะมีชีวิตที่ปกติ ได้เพื่อนใหม่ และเข้าเรียนในโรงเรียน ในการทัศนศึกษาประจำสัปดาห์เพื่อไปทำธุระกับเพื่อนที่ไว้ใจได้ เราเห็นแล้วว่าเหตุใดโลกภายนอกจึงเป็นสถานที่ที่อันตราย

(แนวนี้ยากจะตัดสินว่านี่คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดหรือแย่ที่สุดที่จะฉายหนังเรื่อง “Don’t Breathe 2” เกี่ยวกับคนที่อยู่แต่ในบ้านทั้งวัน; ความจริงที่ฉายแค่ในโรงบ่งชี้ว่า สตูดิโอหวังว่าคุณจะยินดีที่จะทิ้งคุณไว้) เมื่อกลุ่มนักบิดงี่เง่าตามฟีนิกซ์กลับบ้าน นำโดยเบรนแดน เซกซ์ตัน III ที่ขี้ขลาด ในที่สุดเราก็ค้นพบสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่ที่นั่นจริงๆ ผลลัพธ์ที่ได้เปลี่ยนจากความน่าสนใจเป็นความบ้า แต่สิ่งเหล่านี้เปลี่ยนทุกอย่าง เปลี่ยนหนังระทึกขวัญการบุกบ้านธรรมดาๆ ให้กลายเป็นเรื่องบ้าๆ บอๆ และแปลกประหลาดกว่าเดิม และ—บางครั้งก็ตลกสุดซึ้ง การใช้ความเงียบ ประตูลั่นดังเอี๊ยด และเสียงฝีเท้าของ Sayagues ที่ไม่ธรรมดาในครึ่งแรกของภาพยนตร์ทำให้เกิดความรุนแรงที่น่าสยดสยองนองเลือดและการออกแบบเสียงที่สดใสขณะที่นอร์แมนต่อสู้และเอาชนะผู้โจมตีของเขา ทั้งหมดนี้ เกรซตอบสนองความต้องการทางกายภาพของบทบาทของเธอ แต่ตัวละครของเธอกลับไม่มีอะไรมาก ฟีนิกซ์ตอบสนองตลอดเวลา ไม่ว่าจะใช้เครื่องมือเอาตัวรอดที่ “พ่อ” สอนหรือรับข้อมูลใหม่เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเธอ ในขณะเดียวกัน โครงเรื่องย่อยเกี่ยวกับขบวนการค้าอวัยวะและที่พักพิงของเด็กๆ ในบริเวณใกล้เคียงกลับรู้สึกอึดอัด